Galeria Palatina w Palazzo Pitti wzięła swoją nazwę od panującej w nim rodziny. Została otwarta dla publiczności przez Leopolda Lotaryngii w 1828 roku. Jej obecny układ zachowuje charakter prywatnej galerii z bogatą kombinacją dekoracji wnętrz i bogatymi ramami obrazów zamówionych przez samych Medici. W przeciwieństwie do większości muzeów powstałych w ostatnich czasach, układ Galerii Palatina nie ma ani porządku chronologiczne, ani podziału na szkoły malarstwa, ujawniając jedynie osobisty smak wielkich kolekcjonerów, którzy mieszkali w pałacu.
Wspaniałe pałace wypełnione prawdziwymi dziełami sztuki spotykane są w wielu miejscowościach wzdłuż Morza Śródziemnego, czy Adriatyku. Również Czarnogóra wczasy oferuje z możliwością podziwiania tego typu obiektów.
Pokoje Palazzo Pitti, które obecnie są zajmowane przez galerię są dostępne po przejściu przez schody Ammannatiego i były apartamentami i komnatami audiencyjnymi Wielkich Książąt Medici. Niektóre z nich, z widokiem na Plac, zostały ozdobione freskami przez Pietro da Cortona (1596-1669) z imponującymi dekoracyjnymi motywami. Sufity z freski i sztukaterie są jednymi z najważniejszych przykładów stylu barokowego we Florencji i stanowią wspaniałe ramy dla XVI-XVIII – wiecznych, prezentowanych na wystawach obrazów.
Jednymi z głównych kolekcji są obrazy Tycjana i Rafaela, które weszły do kolekcji Medici w 1640 z posagu Vittorii della Rovere, ostatniej z potomków książąt Urbino i żony Ferdinando II De ‚Medici. Wśród dzieł Tycjana jest Portret Gentlemana i Magdalen namalowane dla księcia Urbino. Wśród prac Rafaela jest portret Maddaleny Doni, Madonna Wielkiego Księcia kupiona przez Ferdinando III i słynna Madonna Katedry.
XVII wieczne dzieła to między innymi wybitne obrazy Rubena: Czterej Filozofowie i Alegoria wojny oraz portret Izabeli Klary Eugenii. Wspaniały portret Van Dycka kardynała Bentivoglio pokazuje całe bogactwo barwienia, a portrety Giusto Sustermansa uwieczniły całą rodzinę Wielkiego Księcia. Hiszpańskie malarstwo jest reprezentowane przez Madonnę z Dzieciątkiem Murillo. Oprócz wyjątkowo ważnych dzieł Bronzino (1503-1572), Fra Bartolomeo (1472- 1517) i Piero di Pollaiolo (1441 – 1496), Śpiący Kupidyn Caravaggia (1573 – 1610) i portrety XVII wieczne Pourbusa i Velasqueza, dekoracje wielu pomieszczeń, w których one wisiały są również ważne, zarówno historycznie, jak i artystycznie. Pokój Muzyczny na przykład jest urządzony i wyposażony w neoklasycznym smaku, a Pokój Putti jest w całości poświęcony malarstwu flamandzkiemu. Pokój Kominkowy jest jednym z arcydzieł Pietro da Cortona, który ozdobił go w 1637 freskami Czterech Wieków Człowieka – wieku złota, srebra, brązu i żelaza.
